Autyzm jest jednym z najcięższych zaburzeń rozwojowych. Przyczyny występowania autyzmu nie są określone (gr. autos – sam). Autyzm można określić jako stan niepełnosprawności rozwojowej, która polega na:

ZNACZNYCH ZABURZENIACH INTERAKCJI SPOŁECZNYCH (CZYLI CZĘŚCIOWE WYCOFANIE SIĘ Z REALNEGO ŻYCIA I ZAMKNIĘCIU SIĘ WE WŁASNYM ŚWIECIE):

• zaburzenia w posługiwaniu się zachowaniami niewerbalnymi w celu nawiązywania interakcji społecznych np. zaburzony kontakt wzrokowy, wyraz twarzy, gesty itp.
• brak adekwatnych do poziomu rozwoju związków z rówieśnikami (np. wzajemnie podzielane zainteresowania, aktywności, emocje)
• brak spontanicznego dzielenia z innymi ludźmi radości, zainteresowań, osiągnieć, brak reakcji na emocje innych osób, słaba integracja zachowań społecznych, emocjonalnych i komunikacyjnych, brak pokazywania lub przynoszenia innym ludziom przedmiotów swego zainteresowania

ZABURZENIA W KOMUNIKOWANIU SIĘ (BRAK LUB ZABURZENIE MOWY):

• opóźnienie lub brak rozwoju mowy
• u osób z prawidłowym rozwojem mowy mogą występować znaczne zaburzenia zdolności inicjowania lub podtrzymywania rozmowy
• używanie języka w sposób stereotypowy, idiosynkratyczny (echolalia, zamiany zaimków, liczne agramatyzmy, neologizmy, powtarzające się zadawanie pytań itp.) lub powtarzalny
• brak zróżnicowanej, spontanicznej zabawy z udawaniem lub zabawy naśladującej role społeczne

ZABURZENIA ZACHOWANIA (OGRANICZONE, POWTARZAJĄCE SIĘ I STEREOTYPOWE WZORCE ZACHOWANIA)

• zaabsorbowanie jednym lub kilkoma stereotypowymi i ograniczonymi wzorcami zainteresowań, których intensywność lub przedmiot są nietypowe
• sztywne przywiązanie do specyficznych, niefunkcjonalnych zwyczajów lub rytuałów
• stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe (np. trzepotanie palcami, rękoma, kręcenie się, złożone ruchy całego ciała)
• koncentracja na cząstkowych lub niefunkcjonalnych właściwościach przedmiotów (np. faktura, wydawane dźwięki przez zabawkę itp.)